RAM, İngilizce Random Access Memory (Rastgele Erişimli Bellek kelimelerinin kısaltmasıdır. Her bir bellek hücresi, diğerinden bağımsız çalışarak veri iletimini sorunsuzca ve hızlı biçimde gerçekleştirmektedir. Bu yapı “matriks” yapısını andırmaktadır.
Genellikle kullanıcılar bilgisayarın en önemli parçası olarak sabit disk sürücüsünü (HDD) kabul ederler. Oysa İşlemci’den sonraki en önemli bilgisayar bileşeni, olmaması durumunda hiç bir veri aktarımının gerçekleşemeyeceği RAM’dir. RAM dışındaki bellek türleri son derece düşük hızlara sahiptirler. Bu nedenle veri işleme/aktarım işlemleri için yüksek hızlı belleklerden oluşan RAM modülleri kullanılmaktadır. Bilgisayarlar uzmanları “RAM yerine kullanılacak en iyi bellek yine RAM’dir” demektedirler.
RAM bellek modülleri, veri işleme ve saklama için belli gerilim(voltaj) değerlerinde güce gereksinim duymaktadır. Yani güç kesildiğinde bellek üzerindeki veriler silinmektedir. Bellek, işlemci ve sistem arasında iletişimi sağlayan “bellek kontrolörü” Kuzeyköprüsü (Northbridge) yongası üzerinde bulunur. İşlemci (CPU), bellek modülüne FSB (Front Side Bus) veriyolu üzerinden erişir. FSB değeri ne kadar büyük ise sistem performansı o kadar yüksek olacaktır.
Günümüzde bellek kontrolörü ve diğer önemli kontrolör yongaları işlemciye entegre etme çalışmaları yapılmaktadır. Bu sayede Aktarım esnasında devre yollarında oluşan gecikme veri kaybı gibi sorunların önüne geçilecektir. Bu uygulamanın ilk örnekleri dahili RAM kontrolörü içeren 64bit Athlon işlemcilerdir.